به گزارش عیارآنلاین، رضوان حکیم‌زاده، معاون وزیر آموزش و پرورش در راستای صحبت‌های سایر مسئولین آموزش و پرورش در این روزها تنوع در مدارس دولتی و وجود مدارس استعداد درخشان را از نقاط ضعف آموزش و پرورش کنونی برشمرده و کاهش تنوع مدارس را برای آموزش و پرورش ضروری می داند. به طوری که وی دهم تیرماه، در این رابطه گفت: در رابطه با سطوح مختلف هوش یا استعدادهای دانش‌آموزان تقسیم‌بندی‌هایی وجود دارد و می‌پذیریم که تمام دانش‌آموزان توانمندی‌های یکسان هوشی ندارند اما باید میان هوش و استعداد نیز تفاوت قائل شد، هوش توانایی عمومی انسان برای حل مشکلات است و استعداد داشتن توانمندی در زمینه‌های خاص است.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش‌وپرورش افزود: فرصت‌های یادگیری متفاوت باید در کنار یکدیگر برای تمام دانش‌آموزان فراهم شود یعنی آنها در کنار هم باشند و متناسب با ویژگی‌هایشان فرصت‌های یادگیری فراهم شود و بخشی از یادگیری‌ها نیز یکسان خواهد بود.
آیا فرصت های یادگیری یکسان برای تمام دانش‌آموزان فراهم است؟
اما سؤال مهمی که بعد از صحبت‌های حکیم‌زاده مطرح می‌شود، این است که آیا شرایط مدارس دولتی به گونه ای است که دانش‌آموز و نخبه و سختکوش کشور بتواند با تحصیل در آن ها به شکوفایی استعدادهای بپردازد؟ یا اینکه این دانش‌آموز ناچار خواهد شد برای هدر نرفتن استعدادهایش به مدارس غیردولتی با هزینه‌های سنگین آن روی بیاورد؟
با توجه به کیفیت پایین مدارس دولتی فعلی، باید گفت که با کاهش مدارس استعداد درخشان راه برای گسترش مدارس غیردولتی افزایش خواهد یافت و اقبال دانش‌آموزان نخبه به سوی این مدارس بیشتر خواهد شد؛ این اتفاق از این رو نامبارک است که یکی از مهمترین ملاکهای دسترسی به آموزش با کیفیت یعنی «استعداد» به حاشیه رفته و سطح اقتصادی افراد جای آن را میگیرد.
در واقع در این فضا صرفا دانش آموزان مستعدِ برخوردار، امکان دسترسی به آموزشهای با کیفیت را داشته و مستعدین کم برخوردار از این قافله عقب می مانند و این به معنای نادیده گرفتن «عدالت آموزشی» است.
به نظر میرسد قبل از آن که نیاز به کاهش مدارس استعداد درخشان باشد نیاز است تا سطح کیفی مدارس دولتی افزایش پیدا کند تا بتواند استعدادهای دانش آموزان نخبه و مستعد را به شکوفایی برساند.
این مطلب به خوبی به وجهی مغفولی از بحث تنوع مدارس اشاره کرده است که از سوی مسئولین و مدافعان کاهش تنوع مدارس به آن اشاره‌ای نمی‌شود.
به واقع سوال این است که چه کسی از کاهش تنوع مدارس نفع می‌برد؟ مردم و دانش‌آموزان یا عده‌ای خاص از مدارس غیردولتی؟! وزارت آموزش و پرورش مسئول نماینده کدام دسته است؟!