به گزارش عیارآنلاین، اهمیت کریدور شمال جنوب، به عنوان یک مسیر راهبردی برای تجارت قاره اروپا و آسیا، در بین مسیرهای تجارت دو قاره، به این دلیل است که در مقایسه با مسیر های فعلی موجب صرفه جویی۴۰ درصدی در زمان و ۳۰ درصدی در هزینه ترانزیت میشود.
براساس برآورد حاصل از بررسی آمار انجمن حمل و نقل دریایی، حجم بار کانتینری در مسیرهایی که بار آنها امکان عبور از مسیر کریدور شمال ـ جنوب را دارد بیش از ۲۰۰ میلیون تن در سال ۲۰۱۳ بوده است، در عین حال پنجم اسفند سال گذشته، افندی زاده مشاور وزیر راه و شهر سازی اعلام کرد که با ایجاد زیرساختها در کشورمان، تا حدود ۵۰ میلیون تن امکان ترانزیت وجود خواهد داشت که این امر تأثیر بسزایی در رشد اقتصادی کشور دارد.
لازم به ذکر است که تنها از منظر اقتصادی، هر تن بار ترانزیتی ۲۰۰ دلار برای کشور ارز آوری دارد.
با این وجود، بهره برداری از ظرفیت استراتژیک کریدور شمال-جنوب، سالها معطل تکمیل محور قزوین-رشت-آستارا در شمال کشور بوده است.
در همین راستا طبق اعلام وزیر راه و شهرسازی، ظرف ۱۸ ماه آینده پروژه راه آهن قزوین ـ رشت با ۸۷ درصد پیشرفت فیزیکی، بخش اول باقیمانده از این محور به طور کامل به بهره برداری میرسد و ادامه پروژه هم از رشت به سمت بندر انزلی و از بندر انزلی به سمت آستارا ساخته میشود.
با اتمام این پروژه که چند سالی به طول خواهد انجامید، بنادر جنوبی ایران از طریق راه آهن به اروپا متصل می شود، همچنین بر اساس برنامه ریزی های انجام صورت گرفته، سالانه جابجایی ۳ میلیون و هشتصد هزار مسافر و ۱۰ میلیون تن بار از طریق این مسیر انجام خواهد شد.
اما نکته مهم اینجاست که شبکه ریلی کشور ما هم اکنون نیز به اروپا متصل است. با مشاهده نقشه خطوط ریلی ایران و کشور های همسایه مشاهده می شود، که راه آهن جمهوری اسلامی ایران، از طریق مرز جلفا به استان نخجوانِ کشور آذربایجان، و از آن جا به ارمنستان و از طریق ارمنستان به گرجستان یا به شبکه ریلی ترکیه، و از هر دو مسیر به شبکه ریلی قاره اروپا متصل است.
اما عاملی که باعث عدم بهره برداری از این مسیر شده، مناقشات بین دو کشور آذربایجان و ارمنستان است که باعث شده، برای مدت حدود ۲۳ سال از زمان جنگ بین دو کشور هیچ قطاری بین دو کشور در تردد نباشد و عملا اتصال ریلی این دو کشور، قطع شده محسوب شود.
از آنجا که اتصال ریلی آذربایجان با استان جدا افتاده خود یعنی نخجوان، به سبب همین کدورتها قطع شده، و در حال حاضر با همکاریهای جمهوری اسلامی ایران، بار آذربایجان با عبور از ایران، ارمنستان را دور زده و به نخجوان میرسد، لازم است تا با انجام مذاکراتی سازنده، استثنائاً اجازه عبور قطارهای ایرانی از راه نخجوان به ارمنستان کسب شود تا بدون هزینه کرد، اتصال به شبکه ریلی اروپا انجام شود و این بخش از کریدور شمال-جنوب تکمیل شود.